Вакол Гародзенскага краю (5 дзён)

Прывакзальная плошча Плошча Незалежнасці Праспект Незалежнасці Плошча Свабоды Мінскае замчышча Траецкае прадмесце Востраў мужнасці і смутку Спартыўны комплекс Мінск-Арэна Нацыянальная Бібліятэка Беларусі

Мірскі замак Капліца-пахавальня Святаполк-Мірскіх Нясвіжская ратуша Хата на рынку (хата рамесніка) Несвіжскі манастыр Бенедыктынак Слуцкая брама Нясвіжскі фарны касцёл (касцёл езуітаў) Нясвіжскі палацава-паркавы комплекс

Слонімскі касцёл Св. Апостала Андрэя Слонімскі манастыр бенедыктынак Слонімская Харальная сінагога Сынкавічская царква Cвятого Міхаіла Свята-Успенскі Жыровіцкі мужчынскі манастыр

Гарадніца Тызенгаўза Гродзенскі Фарны касцёл - Францыска Ксаверыя Гродненскі касцёл Здабыцця Святога Крыжа і кляштар бэрнардынаў Гродзенская Харальная сінагога Стары замак у Гродна Новы замак у Гродна Каложская (Барысаглебская) царква Аўгустоўскі канал - шлюз Дамброўка

Убачыўшы яго, Вы ці наўрад пазнаяце ў ім сабор. Перад Вамі з'явіцца выдатны палац. Аднак, прагартаўшы старонкі мінулага Свята-Міхайлаўскай царквы, Вы пазнаяце, у чым сакрэт яе аблічча і гісторыі. Як жа склаўся лёс храма, які існуе з часоў піяр XVII стагоддзя да нашых дзён?

Доўгі час у Лідзе так ці інакш рабіліся спробы ўзвядзенне каталіцкіх храмаў. Аднак усе яны завяршаліся вельмі трагічна – паганская агрэсія, неўхваленне князя, пажары крыжакоў. Так было да сярэдзіны XVIII стагоддзі. У 1770 году ў горадзе з'явіўся Рымска-Каталіцкі Прыхадскі Касцёл Узвядзенні Святога Крыжа. Архітэктарам праекта стаў выбітны дойлід, заснавальнік вытанчанага архітэктурнага стылю, пазней названага «віленскім барока» - Іяган Крістоф Глаубіц.

У 1323 годзе князь Гедымін аддаў загад закласці каменны замак для таго, каб прычыніць рыцарам дарогу ў цэнтр земляў княства Літоўскага. За 5 гадоў збудавана кастэль была. Ні раз замак абложвалі ангельскія, нямецкія, французскія рыцары. Лідскі замак – гэта «машына часу» і займальнае вандраванне ў сярэднявечча, дзе што ні крок ёсць месца рамантыцы і рыцарскай доблесці. Тут кожны зможа адчуць сябе старажытным ваяром, апрануўшы даспехі, і прасякнуцца містычнай атмасферай, пазнаўшы які прывід ахоўвае цытадэль.

У 1686 годзе ў Ракаве з'явіліся манахі дамініканцы, затым ⎯ базыльяне. Пры базыльянскім манастыры, заснаваным тут у 1702 годзе, былі бібліятэка, архіў, шпіталь. А ў 1793 годзе было скончана будаўніцтва манастырскай царквы. Пасля скасавання уніі ўлады манастыр закрылі, царква стала праваслаўным Спаса-Праабражэнскім храмам. У храме знаходзіцца шанаваны вернікамі абраз, якую называюць «Афонскі». Гэта спіс з іконы Божай Маці «Акафістскай», перададзены ў 1910 годзе ў дар Спаса-Праабражэнскай царквы манахамі Гары Афон. Спіс быў зроблены манахамі Сьвятой Гары на Кіпарысавай дошцы, у якую ўклалі часціцу Жыватворнага Крыжа Гасподняга, каменьчык ад труны Прасвятой Багародзіцы, часціцы мошчаў св. Харалампія, св. Рыгора Паламы, мч. Георгія Новага. Па сваім убранству Ракаўская царква ўвайшла ў лік найлепшых храмаў Мінскай епархіі.

Ракаў – мястэчка, што атрымала славу «сталіцы кантрабандыстаў», за «промыслы» жыхароў пачатку 20 стагоддзя і за колькасць ігральных і забаўляльных устаноў. Жыццё тут бурліла ва ўсе часы. Аднак калі заехаць цяпер у Ракаў – пра былыя часы нагадае хіба што касцёл. Касцёл Маткі Боскай Ружанцовай і Святога Дамініка, пабудаваны ў стылі сярэднявечнай готыкі, ганарліва ўзвышаецца над мястэчкам і гонар яго апраўданы. Рэлігійнае жыццё Ракава, як і ўсіх беларускіх зямель, перажыло мноства цяжкіх выпрабаванняў, гвалту і прыгнёту. Нялёгка было прыйсці да талерантнасці, якая цяпер дорыць права выбрання веры жыхарам краіны. Пра гісторыю касцёла і мястэчка Вам раскажа экскурсавод.

Аляксееўскі касцёл у Івянцы амаль аднагодак ракаўскага касцёла. Яго будаўніцтва скончылася да 1907 году. 14 гадоў (1976 - 1990 год) ён выкарыстоўваўся як кнігасховішча Дзяржаўнай бібліятэкі Беларусі ім. У.І. Леніна і ў 1990 годзе быў вернуты вернікам. Хацелася б асабліва падкрэсліць, што касцёл Св. Аляксея ў Івянцы адрознівае высокая культура будаўнічых работ, што праяўляецца і ў асаблівай дбайнасці цаглянай кладкі, і ў акуратнай прапрацоўцы ўсіх дэталяў багатага дэкору, і ў падкрэсленай прастаце і яснасці кампазіцыйнага рашэння. Усё гэта, разам узятае, дазволіла будаўнікам храма стварыць цэласны архітэктурны вобраз, у якім рэалізавана эстэтычная праграма гатычнага дойлідства, акрылены ўжо ідэямі пачатку ХХ стагоддзя.

Нават выпадкова праязджаючы праз Івянец, Ваш позірк абавязкова зачэпяць два пышныя храмы. Адзін з іх луналы, нібы белы карабель, над воднай роўняддзю, касцёл Святога Міхала Арханёла. Яго лёгкі і элегантны барочны сілуэт ужо каля 300 гадоў упрыгожвае мястэчка. Раней ён быў часткай манастыра францысканцаў, а таксама: царквой, крамай, засолачным цэхам, сярэдняй школай, эксперэментальна-даследніцкім цэхам і вось цяпер завяршаюцца рэстаўрацыйныя працы пышнага архітэктурнага твора. Дзверы зноў адчыняюцца для вернікаў і гасцей мястэчка.