Мінск - Дудуткі - Ліда - Гродна - Белавежская пушча - Брэст (4 дні)

Музейны комплекс старадаўніх народных рамёстваў і тэхналогій «Дудуткі»

Прывакзальная плошча Плошча Незалежнасці Праспект Незалежнасці Плошча Свабоды Мінскае замчышча Траецкае прадмесце Востраў мужнасці і смутку Спартыўны комплекс Мінск-Арэна Нацыянальная Бібліятэка Беларусі

Доўгі час у Лідзе так ці інакш рабіліся спробы ўзвядзенне каталіцкіх храмаў. Аднак усе яны завяршаліся вельмі трагічна – паганская агрэсія, неўхваленне князя, пажары крыжакоў. Так было да сярэдзіны XVIII стагоддзі. У 1770 году ў горадзе з'явіўся Рымска-Каталіцкі Прыхадскі Касцёл Узвядзенні Святога Крыжа. Архітэктарам праекта стаў выбітны дойлід, заснавальнік вытанчанага архітэктурнага стылю, пазней названага «віленскім барока» - Іяган Крістоф Глаубіц.

Убачыўшы яго, Вы ці наўрад пазнаяце ў ім сабор. Перад Вамі з'явіцца выдатны палац. Аднак, прагартаўшы старонкі мінулага Свята-Міхайлаўскай царквы, Вы пазнаяце, у чым сакрэт яе аблічча і гісторыі. Як жа склаўся лёс храма, які існуе з часоў піяр XVII стагоддзя да нашых дзён?

У 1323 годзе князь Гедымін аддаў загад закласці каменны замак для таго, каб прычыніць рыцарам дарогу ў цэнтр земляў княства Літоўскага. За 5 гадоў збудавана кастэль была. Ні раз замак абложвалі ангельскія, нямецкія, французскія рыцары. Лідскі замак – гэта «машына часу» і займальнае вандраванне ў сярэднявечча, дзе што ні крок ёсць месца рамантыцы і рыцарскай доблесці. Тут кожны зможа адчуць сябе старажытным ваяром, апрануўшы даспехі, і прасякнуцца містычнай атмасферай, пазнаўшы які прывід ахоўвае цытадэль.

Нярэдка лёсы замкаў і палацаў ахінуты легендамі і містычнымі гісторыямі. А ў выпадку з каралеўскай рэзідэнцыяй - гэта няўхільнае. Адзін з 2 замкаў у Горадню – летняя рэзідэнцыя вялікага князя Літоўскага і караля Польскага Аўгуста III атрымала славу праклятага месца. І, і ўсё ж, менавіта тут праходзілі генеральныя соймы Рэчы паспалітай, тут было падпісана пагадненне пра падзел яе ў 1793 годзе і тут, у 1795 годзе, Аўгуст Панятоўскі паставіў подпіс пад актам адрачэння.

Вашай увазе самая прыгожая сінагога ў Еўропе, самая вялікая ў Беларусі і найстарая на постсавецкай прасторы. Яе доўгая гісторыя пачынаецца ў XVI стагоддзі. Пабудаваная па праекце архітэктара Санты Гучы, не раз пакутуючая ад пажараў і разбурэнняў, яна ўсё ж данесла да нашых дзён урачыстае вясновае аблічча і добра захаваны інтэр'ер.

Касцёл Маткі Боскай Анёльскай і манастыр францысканцаў - помнік архітэктуры барока, каталіцкі манаскі комплекс, заснаваны ў 1635 г. Складаны рэльеф абумовіў асіметрычную кампазіцыю храма, якая ўключае званіцу і манастырскі комплекс. Каменныя двухпавярховыя манастырскія корпусы і трохнэфавы касцёл утвараюць замкнёны ўнутраны двор.
Сярод 20-ці францысканскіх касцёлаў, якiя некалі існавалых у ВКЛ, гарадзенскі — адзін з нешматлікіх захаваных і бесперапынку дзейных.
У наш час Касцёл Маткі Боскай Анёльскай і манастыр францысканцаў з'яўляюцца аб'ектамі дзяржаўнага спіса гісторыка-культурных каштоўнасцяў Рэспублікі Беларусь.

Гістарычны цэнтр Гродна - помнік міжнароднага значэння, занесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь. Прайшоўшы доўгую гісторыю фарміравання ад замка на ўзгорку ля ракі Гараднічанкі, да рэзідэнцыі вялікіх літоўскіх князёў і сучаснасці, Гродна па праву лічыцца адным з самых прыгожых гарадоў Беларусі і Ўсходняй Еўропы, а яго гістарычны цэнтр уключае каля 400 аб'ектаў розных эпох і стыляў.
У культурнай спадчыне Гродна асноўную ролю маюць яго бліскучыя архітэктурныя ансамблі пераважна XVIII-XIX стагоддзяў - помнікі старажытнарускага дойлідства, готыкі, рэнесансу, барока, класіцызму і іншых напрамкаў.

Гродзенскі манастыр базыльянак - помнік рэспубліканскага значэння, які цікавы сваёй гісторыяй. Яшчэ ў XII стагоддзі тут была пабудавана Прачысценскага царква, раскопкі якой сёння можна назіраць на тэрыторыі манастыра. У XVIII стагоддзі была ўзведзена нетыповая уніяцкая мураваная царква Раства Багародзіцы, якая спалучае стылі барока і класіцызм, і якую ў часы савецкай улады выкарыстоўвалі як музей атэізму і рэлігіі.
Сёння комплекс уключае Свята-Раства-Багароднічны жаночы праваслаўны манастыр з міратачывым абразом Уладзімірскай Божай Маці, жылыя карпусы, капліцу і нядзельную школу.

Стары і Новы замкі ў Горадню змесцаваны зусім побач. Гэта вялікая рэдкасць, нават улічваючы, што на тэрыторыі Беларусі, у сярэднія вякі, замкі можна было сустрэць праз кожныя 40 км. Прытым абодва замкі – каралеўскія. Магутная абарончая сістэма, высокія крутыя валы, воды Нёмана і Гараднічанкі – рэзідэнцыі пад надзейнай абаронай. Незвычайнае аблічча выклікае масу пытанняў – адказ адзін: перад Вамі прыклады беларускага абарончага дойлідства. І сёння, каменны летапіс адкрывае для «аматараў» усё новыя старонкі гістарычнай рэальнасці.

Дэманстрацыйныя вальеры змесцаваны паблізу Музея прыроды Белавежскай пушчы. На пляцы каля 20 га Вы ўбачыце асноўныя выгляды жывёл, якія насяляюць у Белавежскай пушчы. Тут блізка можна ўбачыць і лясных жыхароў, пачаставаць кавалачкам хлеба, яблыкам ці галінкай звыкнутых да наведнікаў зуброў, ласёў, кабаноў, тарпанавідную каня ці мядзведзя.

Музей прыроды Нацыянальнага парку Белавежская пушча – адзін з самых наведвальных у Беларусі. Ён пазнаёміць з сезоннымі асаблівасцямі і найболей яркімі рысамі прыроды ў розныя поры года, а таксама з насельнікамі пушчы ў розныя гістарычныя эпохі. У ім знаходзяцца тры асноўных тэматычных залы з тысячай экспанатаў, дзе на фоне гісторыі Белавежскай пушчы прадстаўлена яе прырода.

Экскурсія ў Маёнтак беларускага Дзеда Мароза паклала пачатак фарміраванню новай традыцыі сустрэчы навагодніх свят для дзяцей і дарослых. Гэта сапраўды чароўнае месца прыцягвае да сябе не толькі школьнікаў, але і людзей больш старэйшых узростаў. Ужо каля самага ўваходу Вы трапляеце зусім у іншы свет, забываючыся пра паўсядзённую мітусні, цалкам апускаецеся ў казку. Дом Дзеда Мароза з майстэрнямі, домік Снягуркі, музей дзіцячых лістоў, дзе захоўваюцца лісты, малюнкі і вырабы, якія дасылаюць дзеці з усёй краіны, вятрак, чароўная студня і два рыцары на ўваходзе: Дуб-Дубовіч і Вяз-Вязовіч. Кожны наведвальнік атрымае навагодні падарунак ад самога Дзеда Мароза і Снягуркі.

Падчас экскурсіі перад Вамі адкрыюцца старонкі гісторыі страшных дзён пачатку вайны, калі досвіткам 22 чэрвеня 1941 года гарнізон Брэсцкай крэпасці першым прыняў на сябе ўдары нямецка-фашысцкіх захопнікаў і больш месяца трымаў абарону ў поўным асяроддзі. Ужо на ўваходзе вас сустрэне пранізлівы голас Ю.Левітана з урадавым паведамленнем пра напад на Савецкі Саюз войскаў нямецка-фашысцкай Германіі і песня А.Аляксандрава «Святая вайна», сталая гімнам тых гадоў. 8 траўня 1965 года крэпасці прысвоена званне «крэпасць-герой».

Музей абароны Брэсцкай крэпасці - музей, экспазіцыя якога адлюстроўвае не толькі ваенныя дзеянні 1941 года на тэрыторыі крэпасці, але і гісторыю яе будаўніцтва, а таксама найбуйнейшыя бітвы Вялікай айчыннай вайны і вызваленне Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Музей абароны быў адкрыты ў 1956 годзе, з тых часоў яго плошча і экспазіцыя пашырыліся ў 2,5 разы, тут прадстаўлены прадметы з раскопак, творы мастацтва, ваенныя дакументы, фатаграфіі. Найбольшую каштоўнасць сярод усіх прадметаў экспазіцыі маюць запісы С.С. Смірнова з успамінамі удзельнікаў абароны Брэсцкай крэпасці.

Брэсцкі чыгуначны вакзал з'яўляецца дзейным музеем мармуру пад голым небам, уваходзіць у лік помнікаў архітэктуры Рэспублікі Беларусь.
Чыгуначны вакзал Брэста – адзін з найстарых у Беларусі, яго адкрыццё адбылося 28 траўня 1886 года пры царскай сям'і на чале з Аляксандрам III. Унікальнае збудаванне будынка вакзала гарманічна ўпісваецца ў стыль сучаснага горада і з'яўляецца адмысловымі варотамі краіны ў Еўропу.

Брэсцкі кафедральны сабор Св. Сымона - галоўны праваслаўны храм горада, які з'яўляецца яго сапраўдным упрыгожаннем і гонарам. Пабудаваны ў 1865 годзе ў псеўдарускім стылі сабор асабліва велічна выглядае ўвечары ў промнях начной падсветкі. Адной з галоўных святынь храма з'яўляюцца мошчы прападобнага мучаніка Афанасія, ігумена Брэсцкага, які нягледзячы на катаванні і пакуты не адрокся ад праваслаўя. Сёння помнік Афанасію Брэсцкаму ўстаноўлены каля кафедральнага сабора.

Гістарычны цэнтр Брэста адносіцца да гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь і занесены ў дзяржаўны спіс каштоўнасцяў, які ўключае больш за 250 аб'ектаў горада. У гады савецкай улады старажытны магутны горад Брэст з яго надзвыча багатай культурнай спадчынай быў разбураны, а на яго месцы пабудавана крэпасць. Таму сёння гістарычны цэнтр горада ўяўляе сабой пераважна былыя жылыя і адміністрацыйныя будынкі - асабнякі, вучылішча і гімназіі, бальніцы і банкі, якія адносяцца да другой паловы XIX - пачатку XX стагоддзя.