Гісторыя развіцця
Першая згадка пасёлка Каменюкі адносіцца да 1639 г., ва грамаце было ўказана, што на рацэ Белай побач з Каралёвым мастом знаходзіўся млын, дзе жылі мельнікі Каменіковы. Існуе меркаванне, што яны і далі мясцовасці назву. Каралёў Мост, пра які згадвалася ў грамаце, меў важнае значэнне ў транспартных зносінах, бо менавіта па ім паляўнічыя з Белавежы (сучасная тэрыторыя Польшчы) накіроўваліся ў пушчу.
Пасля падзелу Рэчы Паспалітай тэрыторыя пушчы і Каменюкі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, тут пражываў адзін з кіраўнікоў польскага народнага паўстання Яўген дэ Ронка. У студзені 1863 г. тут адбылося сутыкненне атрада Рамана Рагінскага і рускіх войскаў, у выніку якога загінула шмат мясцовых жыхароў.
У 1939 г. тэрыторыя Белавежскай пушчы і раёна ўвайшла ў склад БССР, пастановай Савета Народных Камісараў БССР тут быў арганізаваны Беларускі дзяржаўны запаведнік «Белавежская пушча». У час Вялікай Айчыннай вайны на тэрыторыі Каменюк знаходзілася нямецкая ваенная частка, а пазней і апорны пункт батальёна аховы, прыродныя багацці пушчы фактычна не эксплуатаваліся. Пасля завяршэння вайны і ўстанаўлення мяжы СССР частка тэрыторыі пушчы разам з яе гістарычным цэнтрам - пасёлкам Белавежа, дзе былі размешчаны кіраванне, навуковая лабараторыя, музей і зубрапітомнік, адышлі да Польшчы. Адміністрацыйны цэнтр беларускай часткі Белавежскай пушчы было прынята размясціць у Камянюках. З 1964 г. Каменюкі сталі цэнтрам сельскага савета. Найбольшае развіццё пасёлка Каменюкі звязана са святкаваннем 600-годдзе запаведнага рэжыму «Белавежскай пушчы» - былі пабудаваныя новыя катэджы і мост, рэканструяваны гасцініца, кафэ, дом культуры. Каменюкі атрымалі статус аграгарадка.
Турыстычны патэнцыял
Аграгарадок Каменюкі знаходзіцца на тэрыторыі Нацыянальнага парка «Белавежская пушча» і менавіта яму ён абавязаны сваім развіццём. Турыстычная частка нацыянальнага парку - адно з самых наведваемых турыстамі славутасцяў Беларусі! Усе, хто ўпершыню знаёмяцца з краінай, абавязкова імкнуцца патрапіць у пушчу - адзіную рэшту першабытнага лесу, які ў старажытныя часы пакрываў Еўропу. Неверагоднае багацце флоры і фауны, а таксама найбуйнейшая ў свеце папуляцыя зуброў - вось, што прыцягвае сюды падарожнікаў з усяго свету.
Для камфорту гасцей у турыстычнай частцы пушчы пабудаваныя ўтульныя гасцінічныя карпусы, адзін з якіх знаходзіцца непасрэдна ў цэнтры аграгарадка Каменюкі, некалькі кафэ і рэстаранаў, басейн і сауны, пункт пракату, сувенірныя крамы, «Музей прыроды». Асаблівае значэнне сярод усёй інфраструктуры пушчы займаюць велізарныя вальеры з дзікімі жывёламі: ваўкі, рысі, мядзведзі, дзікі і, вядома, магутны сімвал Беларусі, зубр.
На тэрыторыі пушчы для яе наведвальнікаў праводзяцца экскурсіі, у тым ліку да Рэзідэнцыі Беларускага Дзеда Мароза, якая знаходзіцца прыкладна ў 17 км ад уваходу ў пушчу.
Сам жа аграгарадок Каменюкі - гэта невялікі, але сучасны населены пункт з базавай інфраструктурай - некалькі крам, аддзялення банка і пошты, кафэ. Наведаць можна высокую драўляную царкву Святога Георгія і размешчаную побач з ёй капліцу.
Наведаць Каменюкі значыць дакрануцца да свету некранутай прыроды, атрымаць асалоду ад яе веліччы і сілы.
