Мінск - Дудуткі - Ліда - Гродна - Каробчыцы (3 дні)

У Дудутках сустракаюцца мінулае і сапраўднае, мерны побыт старадаўняй шляхецкай сядзібы XIX стагоддзя і выгода сучаснага турыстычнага цэнтра. Тут Вам рады будуць прапанаваць знаёмства з укладам панскага двара, працай майстроў, якія ўзновяць старадаўнія тэхналогіі ў дзеянні, кулінарнай спадчынай нашых продкаў, чароўнай прыродай, дзіўным жывёльным светам. Усе экспанаты можна пакранаць, паспрабаваць, адчуць.

Музейны комплекс старадаўніх народных рамёстваў і тэхналогій «Дудуткі»

Мінск – горад з унікальным характарам і тварам. Для кожнага ён свой: у адно і тое ж час Мінск застаецца і суперсучасным, і старадаўнім, і паспешлівым, і павольным, і дзелавым, і рамантычным… Словам, шматгранным і ўтульным для кожнага госця. Вячэрні горад адкрыецца перад Вамі зусім з іншага боку. Агні падкрэсляць сучасныя збудаванні і нададуць чараўніцтва і начную казку сярэднявечным пабудовам. У такой атмасферы пачуццё свята не пакідае на працягу ўсяго вечара.

Прывакзальная плошча Плошча Незалежнасці Праспект Незалежнасці Плошча Свабоды Мінскае замчышча Траецкае прадмесце Востраў мужнасці і смутку Спартыўны комплекс Мінск-Арэна Нацыянальная Бібліятэка Беларусі

Доўгі час у Лідзе так ці інакш рабіліся спробы ўзвядзенне каталіцкіх храмаў. Аднак усе яны завяршаліся вельмі трагічна – паганская агрэсія, неўхваленне князя, пажары крыжакоў. Так было да сярэдзіны XVIII стагоддзі. У 1770 году ў горадзе з'явіўся Рымска-Каталіцкі Прыхадскі Касцёл Узвядзенні Святога Крыжа. Архітэктарам праекта стаў выбітны дойлід, заснавальнік вытанчанага архітэктурнага стылю, пазней названага «віленскім барока» - Іяган Крістоф Глаубіц.

Убачыўшы яго, Вы ці наўрад пазнаяце ў ім сабор. Перад Вамі з'явіцца выдатны палац. Аднак, прагартаўшы старонкі мінулага Свята-Міхайлаўскай царквы, Вы пазнаяце, у чым сакрэт яе аблічча і гісторыі. Як жа склаўся лёс храма, які існуе з часоў піяр XVII стагоддзя да нашых дзён?

У 1323 годзе князь Гедымін аддаў загад закласці каменны замак для таго, каб прычыніць рыцарам дарогу ў цэнтр земляў княства Літоўскага. За 5 гадоў збудавана кастэль была. Ні раз замак абложвалі ангельскія, нямецкія, французскія рыцары. Лідскі замак – гэта «машына часу» і займальнае вандраванне ў сярэднявечча, дзе што ні крок ёсць месца рамантыцы і рыцарскай доблесці. Тут кожны зможа адчуць сябе старажытным ваяром, апрануўшы даспехі, і прасякнуцца містычнай атмасферай, пазнаўшы які прывід ахоўвае цытадэль.

Мураванка - царква Раства Багародзіцы - адзін з самых каштоўных і старажытных архітэктурных помнікаў на тэрыторыі Беларусі. Храм абарончага тыпу быў пабудаваны ў гатычным стылі ў першай палове XVI стагоддзя ў гонар Нараджэння Прасвятой Багародзіцы. Манументальная каменная пабудова з 4 вежамі па кутах ўражвае таўшчынёй сцен, якія дасягаюць амаль 2 метраў, але ў той жа час не пазбаўленая вытанчанасці - бакавыя фасады ўпрыгожаны дэкаратыўнымі элементамі. На працягу свайго існвання храм служыў не толькі месцам для здзяйснення набажэнстваў, але абаронай для сялян.

У XVIII стагоддзі Антоній Тызенгаўз спланаваў замену дробнай рамеснай вытворчасці мануфактурным. Для гэтай мэты ён і пабудаваў Гарадніцу, якая стала адміністрацыйным, культурным і прамысловым цэнтрам Гародні. Грандыёзны комплекс з 85 будынкаў увабраў у сябе зусім новыя метады праектавання і будаванні – упершыню ў гісторыі горадабудаўніцтва Беларусі. Барочны ансамбль у Гародні ўбачыце і Вы.

На думку большасці знатакоў мастацтвы, ён заваяваў званне самага багатага» і прыгожага касцёла на ўсёй тэрыторыі Рэчы паспалітай. І сапраўды, убранне яго і аблічча, як у інтэр'ерах, гэтак і ў экстэр'еры, уражваюць, што ўласціва стылю барока. Мноства вытанчаных дэталяў, скульптур, пазалоты – увасабленне ідэй Стэфана Баторыя невядомым, на жаль, архітэктарам. Гарадзенскі касцёл Францыска Ксаверыя – адзін з трох храмаў Беларусі, што носяць ганаровы тытул малая базыліка.

Вашай увазе самая прыгожая сінагога ў Еўропе, самая вялікая ў Беларусі і найстарая на постсавецкай прасторы. Яе доўгая гісторыя пачынаецца ў XVI стагоддзі. Пабудаваная па праекце архітэктара Санты Гучы, не раз пакутуючая ад пажараў і разбурэнняў, яна ўсё ж данесла да нашых дзён урачыстае вясновае аблічча і добра захаваны інтэр'ер.

Стары і Новы замкі ў Горадню змесцаваны зусім побач. Гэта вялікая рэдкасць, нават улічваючы, што на тэрыторыі Беларусі, у сярэднія вякі, замкі можна было сустрэць праз кожныя 40 км. Прытым абодва замкі – каралеўскія. Магутная абарончая сістэма, высокія крутыя валы, воды Нёмана і Гараднічанкі – рэзідэнцыі пад надзейнай абаронай. Незвычайнае аблічча выклікае масу пытанняў – адказ адзін: перад Вамі прыклады беларускага абарончага дойлідства. І сёння, каменны летапіс адкрывае для «аматараў» усё новыя старонкі гістарычнай рэальнасці.

Нярэдка лёсы замкаў і палацаў ахінуты легендамі і містычнымі гісторыямі. А ў выпадку з каралеўскай рэзідэнцыяй - гэта няўхільнае. Адзін з 2 замкаў у Горадню – летняя рэзідэнцыя вялікага князя Літоўскага і караля Польскага Аўгуста III атрымала славу праклятага месца. І, і ўсё ж, менавіта тут праходзілі генеральныя соймы Рэчы паспалітай, тут было падпісана пагадненне пра падзел яе ў 1793 годзе і тут, у 1795 годзе, Аўгуст Панятоўскі паставіў подпіс пад актам адрачэння.

У XII стагоддзі, на высокім схіле Нёмана, збудавана была адна з першых цэркваў Усходняй Еўропы. За непаўторнае аблічча і ўнікальную тэхналогію, яна атрымала званне гістарычна-архітэктурнага запаведніка. Чаму большасць людзей завуць яе Каложскай? Ж асветлена царква ў гонар Святых Барыса і Глеба. Для чаго ў сцены ўмураваны шматлікія збаны? У чым сакрэт шматвяковага храма і ці так просты яго лёс? Пасля экскурсіі Вы з упэўненасцю зможаце адказаць на гэтыя пытанні.

Па-свойму ўнікальны агратурыстычны комплекс «Гарадзенскі маёнтак «Каробчыцы» размясціўся на вялікім абшары сярод маляўнічых краявідаў. І ўсё тут захоўвае лепшыя традыцыі беларускай культуры. Традыцыі дойлідства і кухні захоўвае і перадае гасцям рэстаран «Замак Зеваны». Аматарам коннага спорта і коней давядзецца па душы коннаспартыўны клуб «Амадэус» і магчымасць прагулкі конна ці ў карэце. Падчас падарожжа на карэце можна панаглядаць за шматлікімі жывёламі заасада і жыхарамі запаведнага лесу. Калі ж вы больш часу хочаце надаць жывёлам і прыродзе – прагуляйцеся пешкі, адпачніце ў альтанцы ў адной з маляўнічых сажалак. Пешы шпацыр з экскурсаводам таксама дазволіць пазнаць гісторыю комплексу, вывучыць самыя цікавыя яго месцы. А за сувенірамі абавязкова зазірніце ў майстэрні народных умельцаў – тут іх багата.