Брэст - Белавежская пушча (2 дні)

Падчас экскурсіі перад Вамі адкрыюцца старонкі гісторыі страшных дзён пачатку вайны, калі досвіткам 22 чэрвеня 1941 года гарнізон Брэсцкай крэпасці першым прыняў на сябе ўдары нямецка-фашысцкіх захопнікаў і больш месяца трымаў абарону ў поўным асяроддзі. Ужо на ўваходзе вас сустрэне пранізлівы голас Ю.Левітана з урадавым паведамленнем пра напад на Савецкі Саюз войскаў нямецка-фашысцкай Германіі і песня А.Аляксандрава «Святая вайна», сталая гімнам тых гадоў. 8 траўня 1965 года крэпасці прысвоена званне «крэпасць-герой».

Музей абароны Брэсцкай крэпасці - музей, экспазіцыя якога адлюстроўвае не толькі ваенныя дзеянні 1941 года на тэрыторыі крэпасці, але і гісторыю яе будаўніцтва, а таксама найбуйнейшыя бітвы Вялікай айчыннай вайны і вызваленне Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Музей абароны быў адкрыты ў 1956 годзе, з тых часоў яго плошча і экспазіцыя пашырыліся ў 2,5 разы, тут прадстаўлены прадметы з раскопак, творы мастацтва, ваенныя дакументы, фатаграфіі. Найбольшую каштоўнасць сярод усіх прадметаў экспазіцыі маюць запісы С.С. Смірнова з успамінамі удзельнікаў абароны Брэсцкай крэпасці.

Брэсцкі кафедральны сабор Св. Сымона - галоўны праваслаўны храм горада, які з'яўляецца яго сапраўдным упрыгожаннем і гонарам. Пабудаваны ў 1865 годзе ў псеўдарускім стылі сабор асабліва велічна выглядае ўвечары ў промнях начной падсветкі. Адной з галоўных святынь храма з'яўляюцца мошчы прападобнага мучаніка Афанасія, ігумена Брэсцкага, які нягледзячы на катаванні і пакуты не адрокся ад праваслаўя. Сёння помнік Афанасію Брэсцкаму ўстаноўлены каля кафедральнага сабора.

Фарны Крыжаўзвіжанскі касцёл - адзін з найстарэйшых і найпрыгажэйшых храмаў Брэсцкай вобласці, які ўражвае сваёй прастатой і лаканічнасцю. Пабудаваны ў 1856 году касцёл быў зачынены ў часы Савецкай улады, будынак выкарыстоўваўся ў якасці краязнаўчага музея. Толькі ў 2001 годзе храм быў вернуты веруючым і яму паступова ў выніку рэстаўрацыйных работ вярнулі першапачатковы выгляд. Сёння тут захоўваецца святыня, найбольш шануемая каталікамі Беларусі, - цудатворны абраз Божай Маці Брэсцкай ў акладзе другой паловы XVII стагоддзя.

Брэсцкі чыгуначны вакзал з'яўляецца дзейным музеем мармуру пад голым небам, уваходзіць у лік помнікаў архітэктуры Рэспублікі Беларусь.
Чыгуначны вакзал Брэста – адзін з найстарых у Беларусі, яго адкрыццё адбылося 28 траўня 1886 года пры царскай сям'і на чале з Аляксандрам III. Унікальнае збудаванне будынка вакзала гарманічна ўпісваецца ў стыль сучаснага горада і з'яўляецца адмысловымі варотамі краіны ў Еўропу.

Гістарычны цэнтр Брэста адносіцца да гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь і занесены ў дзяржаўны спіс каштоўнасцяў, які ўключае больш за 250 аб'ектаў горада. У гады савецкай улады старажытны магутны горад Брэст з яго надзвыча багатай культурнай спадчынай быў разбураны, а на яго месцы пабудавана крэпасць. Таму сёння гістарычны цэнтр горада ўяўляе сабой пераважна былыя жылыя і адміністрацыйныя будынкі - асабнякі, вучылішча і гімназіі, бальніцы і банкі, якія адносяцца да другой паловы XIX - пачатку XX стагоддзя.

Плошча Свабоды і прылеглыя да яе вуліцы - гэта стары цэнтр Брэста, забудовы першай паловы ХХ стагоддзя. Кожны метр зямлі каштаваў у цэнтры дорага і таму дамы стаяць шчыльна адзін да аднаго, адрозніваючыся элементамі архітэктурнага дэкору (мадэрн, готыка, класіцызм, адным словам - эклектыка). Сваю сучасную назву плошча атрымала ў 1939 г. Ранейшыя яе назвы - Думская плошча, Ратушная плошча, плошча Пілсудскага, Маршалплац. Аб насычанай гісторыі фарміравання плошчы Вы даведаецеся падчас экскурсіі.

Брэсцкая царква Св. Мікалая - цудоўны прыклад храма ў рэтраспектыўна-рускім стылі, першае згадванне пра які адносіцца яшчэ да 1390 года. Паводле легенды, царква была пабудавана на сродкі купца, які, ўгразнуўшы ў рацэ, змог вызваліцца, толькі даўшы зарок пабудаваць храм у Брэсце ў імя Св. Мікалая. Царква мела сваю ўласную доўгую гісторыю - так, тут знаходзілася адно з найстарэйшых у Беларусі кафедральных брацтваў, дзейнічаў шпіталь.

Каменецкая вежа, Белая Вежа - па-рознаму называюць яе. Але сутнасць застаецца нязменнай - гэта найбольш захаваная і самая высокая вежа валынскага тыпу - сведка падзей 8 стагоддзяў. Яна бачыла кровапралітныя бітвы, аблогі рыцарамі-крыжакамі, штурм войскаў польскага князя Мазавецкага і літоўскіх князёў Вітроўта і Ягайла, разлютаваныя баі паміж войскамі Рэчы Паспалітай і Маскоўскай дзяржавы. Магчыма, яна і не з'яўляецца самым прыгожым архітэктурным збудаваннем, але гэта "5 ярусаў гісторыі", якія Белая Вежа захавала для нас.

Музей прыроды Нацыянальнага парку Белавежская пушча – адзін з самых наведвальных у Беларусі. Ён пазнаёміць з сезоннымі асаблівасцямі і найболей яркімі рысамі прыроды ў розныя поры года, а таксама з насельнікамі пушчы ў розныя гістарычныя эпохі. У ім знаходзяцца тры асноўных тэматычных залы з тысячай экспанатаў, дзе на фоне гісторыі Белавежскай пушчы прадстаўлена яе прырода.

Экскурсія ў Маёнтак беларускага Дзеда Мароза паклала пачатак фарміраванню новай традыцыі сустрэчы навагодніх свят для дзяцей і дарослых. Гэта сапраўды чароўнае месца прыцягвае да сябе не толькі школьнікаў, але і людзей больш старэйшых узростаў. Ужо каля самага ўваходу Вы трапляеце зусім у іншы свет, забываючыся пра паўсядзённую мітусні, цалкам апускаецеся ў казку. Дом Дзеда Мароза з майстэрнямі, домік Снягуркі, музей дзіцячых лістоў, дзе захоўваюцца лісты, малюнкі і вырабы, якія дасылаюць дзеці з усёй краіны, вятрак, чароўная студня і два рыцары на ўваходзе: Дуб-Дубовіч і Вяз-Вязовіч. Кожны наведвальнік атрымае навагодні падарунак ад самога Дзеда Мароза і Снягуркі.

Дэманстрацыйныя вальеры змесцаваны паблізу Музея прыроды Белавежскай пушчы. На пляцы каля 20 га Вы ўбачыце асноўныя выгляды жывёл, якія насяляюць у Белавежскай пушчы. Тут блізка можна ўбачыць і лясных жыхароў, пачаставаць кавалачкам хлеба, яблыкам ці галінкай звыкнутых да наведнікаў зуброў, ласёў, кабаноў, тарпанавідную каня ці мядзведзя.