Легенда "Русалка ў Свіслачы"

У XVI стагоддзі ў Мінску жыла выдатная шляхцянка. Штодня ў доме прыгажуні бывалі сваты. Сваевольная дзяўчына ўсім адмаўляла, лічачы жаніхоў нявартымі. Станісты, малады, але бедны шляхціц закахаўся ў паненку. Доўга ён дамагаўся сэрца прыгажуні, але яна была непахісная. Казала, што бядняк ёй ні да чаго. Аднойчы, прыйшоўшы ў чарговы раз да шляхцянкі са сватамі, ён убачыў яе ў абдымках пачварнага, але багатага гараджаніна. Юнак не стрымаў гневу. Дачакаўшыся пакуль супернік сыдзе, ён прабраўся ў дом, схапіў дзяўчыну і ўтапіў у Свіслачы.

Неўзабаве ў рацэ з”явілася чароўная русалка, якая месяцовымі начамі зазывала ў ваду мужчын і тапіла ў глыбокіх вірах.