Легенда "Камароўка"

На тым месцы, дзе стаяў Мікалаеўскі сабор, у старажытнасці знаходзілася могілкі. Казалі, што на ім быў пахаваны з усімі сваімі скарбамі хвацкі разбойнік Сенька Сокал - лепшы з дружыннікаў князя Глеба Усяславіча.

Юродзівы, схапіўшы мяшок, пабег у бліжэйшы лес, далей ад людскіх вачэй. На дне мяшка павабна блішчала золата. Падобна на тое, хтосьці завалодаў скарбамі Сянькі. Аднак, ахоплены страхам і прагнасцю, Федзька Камар не заўважыў, як трапіў у балота. А яна паглынула прагнага юродзівага і яго скарбы. З тых часоў гэтае месца і сталі называць Камароўкай.

Па іншай версіі назва пайшла ад велізарнай колькасці камароў, у багацці якія лётаюць над гэтай балоцістай мясцовасцю. Спачатку так называлі толькі вёску, размешчаную тут, а пазней і ўсю мясцовасць.