Тураўскі краязнаўчы музей

Тураўскі краязнаўчы музей быў заснаваны ў 1927 годзе на базе школьнага гуртка гісторыі і прыроды. Заснавальнікам і першым дырэктарам музея быў настаўнік геаграфіі Максім Емяльянавіч Бруй. Актыўны ўдзел у стварэнні музея прымаў бібліятэкар Народнага дома Парфен Антонавіч Шчэкатовіч. Музейная калекцыя, сабраная да вайны, ўключала 2000 прадметаў археалогіі, этнаграфіі і побыту, рукапісных і друкаваных выданняў. У час Вялікай Айчыннай вайны музейная калекцыя была цалкам знішчана. Пасля заканчэння вайны і да снежня 1949 года новая музейная калекцыя збіралася і экспанавалася ў прыватным доме П.А. Шчэкатовіча. Рашэннем Палесскага аблвыканкама ад 1949 Тураўскі краязнаўчы музей быў зноў адкрыты ў 1950 годзе. Па ініцыятыве музея ў 1961 годзе на сярэднявечным гарадзішчы Турава былі праведзены першыя буйныя археалагічныя даследаванні Тураўскім атрадам АН СССР. У выніку раскопак гарадзішча ў 1963 года быў знойдзены падмурак сярэднявечнага цаглянага храма. У цяперашні час падмурак храма XII стагоддзя з'яўляецца цэнтральным экспанатам гісторыка-археалагічнага комплексу «Старажытны Тураў". У ліпені 1963 музей становіцца філіялам Гомельскага абласнога музея. У 1965 году музей перададзены на баланс Жыткавіцкага раённага аддзела культуры. Сучасная музейная калекцыя налічвае 20072 прадметаў, з іх 11726 адзінак асноўнага фонду (прадметы археалогіі, этнаграфіі, дакументы і інш), 8346 адзінак навукова-дапаможнага фонду. Сення музей мае пяць экспазіцыйных і адзін выставачная зала: старажытнасці, этнаграфіі, Вялікай Айчыннай вайны і прыроды.