Гісторыя развіцця
Першае пісьмовае згадванне пра Будслаў датуецца 1504 г., калі вялікі князь Аляксандр падарыў гэту мясцовасць вільнюскім манахам-бернардынам. У 1589 г. яны пабудавалі драўляны каьцел, які ў 1591 г. быў асвячоны. Ваявода мінскі Ян Пац аддаў бернардынам падораную яму Папай Рымскім Кліментам VIII абраз Божай Маці. 28 жніўня 1633 г. быў закладзены першы камень каменнага касцёла. 6 кастрычніка 1732 г. кароль і вялікі князь Аўгуст Моцны надаў Будславу статус мястэчка. 29 ліпеня 1767 г. у мястэчку заклалі першы камень новай каменнай базілікі, урачыстае асвячэнне якой адбылося 7 верасня 1783 г..
У выніку другога падзелу Рэчы паспалітай у 1793 г. Будслав апынуўся ў складзе Расійскай імперыі. Пасля прыгнечання нацыянальна-вызваленчага паўстання расійскія ўлады зачынілі манастыр бернардынаў. Штуршком да развіцця Будслава паслужыла пракладка ў 1907 чыгуначнай лініі паміж Полацкам і Маладзечна і адкрыццё аднайменнай станцыі ў 2 км ад вёскі.
У Першую сусветную вайну ў Будславе размяшчаўся штаб 2-й расійскага войска Заходняга фронта, якая рэалізоўвала асноўныя задачы пры правядзенні Нарачанскай аперацыі 1916 г. Паводле Рыжскай мірнай дамовы 1921 г. Будслаў апынуўся ў складзе міжваенннай Польскай Рэспублікі. У 1939 г. Будслаў увайшоў у БССР. 2 ліпеня 1992 г. адбылася першая адноўленая паломніцтва да абраза Маці Божай Будслаўскай. 2 ліпеня 1996 г. архібіскуп Дамінік Грушовский перадаў папскую булу, у якой Богамаці Будславская абвяшчалася патранэсай Мінска-Магілёўскай архідыяцэзіі, г.зн. Беларусі. У 1998 кардынал Казімір Свентэк каранаваў цудатворны абраз Маці Божай Будславской папскімі каронамі.
Турыстычны патэнцыял
Галоўнай славутасцю аграмястэчка з'яўляецца Будслаўскі касцёл Ушэсця Найсвяцейшай Дзевы Марыі, у якім захоўваецца цудатворны абраз Маці Божай Будславской.
Таксама ў Будславе знаходзіцца хата дзе нарадзілася Паўліна Мядзелка, якая ўвайшла ў гісторыю як першая выканальніца ролі Паўлінкі ў аднайменнай камедыі Янкі Купалы.