Будслаў - Глыбокае - Мосар

Грамада касцёла, неадпаведная маштабам былога мястэчка, а цяпер звычайнай вёскі, імгненна авалодвае ўвагай кожнага госця. Касцёл прымусіць кожнага адкінуць у бок усе, чым быў ён заняты ў дарозе да таго, як яго позірк сустрэўся з гэтай зачаравальнай каменнай глыбай. Відавочна, менавіта такі і быў псіхалагічны разлік айцоў-бернардынаў, збудаваць тут у другой палове ХVІІІ стагоддзя сваю рэзідэнцыю, каб з яе «Буду славіць», адкуль і пайшоў Будслаў. У 1613 году з'явіўся тут цудатворны абраз Маці Божай і мястэчка стала сапраўдным цэнтрам паломніцтва. У 1767-1783 гадах у сувязі з павелічэннем колькасці прыбываючых ў Будслаў паломнікаў айцы-бернардынцы разгортваюць тут грандыёзнае будаўніцтва новага касцёла, які перасягнуў па плошчы стары ў восем разоў і быў асвячоны ў імя Ушэсця Найсвяцейшай Дзевы Марыі. Пакланіцца цудатворнаму абразу і ацаніць інтэр'еры легендарнага касцёла зможаце і Вы падчас дадзенай экскурсіі.

Гістарычную частку горада Глыбокае фармуе маляўнічы сілуэт кляштарнага комплексу, які ўключае ў сябе будынак былога касцёла, кляштара і брамы. Кармеліцкі касцёл у Глыбокім - гэта, бадай, першы матэрыялізаваны прыклад стылю «віленскае» барока ў Беларусі. У пакоях кляштара 18 ліпеня 1812 года спыніўся Напалеон. Прабыўшы ў Глыбокім 10 дзён, французскі імператар, каб аддзячыць кармелітаў за гасціннасць, загадаў аднаму з сваіх прыдворных прынесці цэлую талерку манет наполеандараў у падарунак настаяцелю манастыра і выказаў яму сваё захапленне прыгажосцю мясціны і яе наваколля. Запрашаем і Вас натхніцца мясцовымі прыгажосцямі.

Касцёл міжволі прыцягвае да сябе ўвагу кожнага сваімі ажурнымі вежамі. На гэтым месцы яшчэ ў 1628 годзе Іосіф Корсак заклаў драўляны касцёл. Размяшчаючыся на гары, ён быў добра бачны жыхарам навакольных вёсак. Падчас Трынаццацігадовай вайны (1654-1667 гг.), калі на Глыбокае напалі рускія войскі, касцёл згарэў, але быў зноў адбудаваны. У 1764 годзе струхлелы храм разабралі, і на яго месцы да 1782 годзе выбудавалі мураваны касцёл у стылі позняга барока. Першапачаткова прызначаны для кругавога агляду сваім месцазнаходжаннем на высокім пункце плошчы, касцёл ўспрымаецца як стылістычна скончаная скульптурная кампазіцыя.

Вытрыманы ў адзінай стылістыцы класіцызму, датычыць гэта экстэр'ера ці інтэр'еру будынка, храм вырабляе моцнае ўражанне гармоніяй сваіх спакойных, строгіх архітэктурных і дэкаратыўных формаў. Выйшаўшы з касцёла, трапляеш ва ўнутраныя дворыкі, дзе размешчаны разнастайныя кветкі, хмызнякі, музей мосарскай парафіі, экспазіцыя якога была сабрана з асабістых рэчаў прыхаджан касцёла і дае бачнае ўражанне пра сялянскі побыт як даўняй, так і зусім нядаўняй пары. Шпацыр па дэндрапарку пакідае ў наведвальніка эмацыйна яркі, запамінальны вобраз. У гэтым вы зможаце пераканацца самі, здзейсніўшы шпацыр па дарожцы, якая вядзе да ставоў і Святой крыніцы.