Гісторыя развіцця
Брагін вядомы з 1147 года як населены пункт у Кіеўскім княстве. На працягу XII-XIII стагоддзяў Брагін неаднаразова падвяргаўся нападам северскіх князёў, полаўцаў, манголаў. У 1360 годзе Брагін увайшоў у склад Вялікага княства Літоўскага і знаходзіўся ў вялікакняжацкім валоданні. У 1511 годзе кароль і вялікі князь Жыгімонт I Стары дараваў Брагіну дадатковыя правы і льготы. У траўні 1574 года Брагін перайшоў у валоданне да князёў Вішнявецкіх, пры якіх мястэчка дасягнула свайго найвялікага росквіту. У 1603 годзе князь Адам Вішнявецкі, які варагаваў з маскоўскім царом Барысам Гадуновым, прымаў у сваёй рэзідэнцыі ў Брагіне Лжэдзмітрыя I.
У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 годзе Брагін апынуўся ў складзе Расійскай імперыі. 1 студзеня 1919 года Брагін увайшоў у склад БССР, аднак 16 студзеня населены пункт, разам з іншымі тэрыторыямі ўсходняй Беларусі, быў перададзены РСФСР. 8 снежня 1926 года Брагін вярнулі БССР, дзе ён стаў цэнтрам раёна. 27 верасня 1938 года Брагін атрымаў афіцыйны статус гарадскога пасёлка. Падчас Вялікай Айчыннай вайны гарадскі пасёлак з 28 жніўня 1941 да 23 лістапада 1943 года знаходзіўся пад нямецкай акупацыяй. Падчас вайны на тэрыторыі Брагінскага раёна разгарнуўся партызанскі рух. У 1986 годзе Брагін папакутаваў у выніку катастрофы на Чарнобыльскай АЭС.
Турыстычны патэнцыял
Брагін можа пацешыць гасцей горада цэлым шэрагам славутасцей, злучаных з багатай і насычанай гісторыяй горада. Найболей вядомай гарадской славутасцю з'яўляюцца рэшткі сцяны замка знакамітага роду Вішнявецкіх, пры якіх Брагін дасягнуў найбольшага росквіту і ўплыву. Асаблівую цікавасць уяўляе гарадзішча старажытнага Брагіна XI—XIII стагоддзяў. Старажытны Брагін быў заснаваны на месцы пражывання дрыгавічаў, палян і севяранаў. На цэнтральным пляцы Брагіна ўсталяваны помнік земляку-пажарніку В. Ігнаценка , які прымаў непасрэдны ўдзел у тушэнні пажару на ЧАЭС у ноч з 25 на 26 красавіка 1986 года. Таксама на тэрыторыі Брагінскага раёна праходзіць участак Палескага радыяцыйна-экалагічнага запаведніка, які створаны для правядзення радыебіялагічных і экалагічных даследаванняў.
