Першы камень будучай царквы быў закладзены ў 1891 годзе. Яе будаўніцтва было поўнасцю завершана да 1894 года - да стагоддзя з дня Крупчыцкай бітвы. Менавіта таму бацька Міканор Катовіч прапанаваў стварыць з пабудаванай царквы храм-помнік воінам, якія загінулі на Крупчыцкiм полі 17 верасня 1794.
У час Вялікай айчыннай вайны ў царкве Св. Уладзіміра збіраліся мясцовыя жыхары, каб маліцца за сваіх блізкіх, якія пайшлі на фронт. У 1967 годзе храм закрылі ваяўнічыя атэісты. Відавочцы падзей распавядаюць, што па загадзе дырэктара Крупчыцкай школы былі выбіты вокны і разбураны царкоўныя рэчы. Паступова храм прыйшоў у поўнае запусценне.
Праваслаўную святыню вярнулі вернікам толькі ў 1989 годзе. Рэстаўрацыя праводзілася ў асноўным за кошт ахвяраванняў вернікаў.
Сёння царква Св. Уладзіміра Хрысціцеля ўяўляе сабой крыжападобны купальны каменны храм з 5-граннай апсідай і 3-яруснай званіцай. Будынак пабудаваны ў неарускiм стылі. Па сваім выглядзе царква Св. Уладзіміра з”яўляецца прыкладам каменнай архітэктуры XVII-XVIII стагоддзя.
У верасні 2004 года ў вёсцы Чыжэўшчына была адкрыта мемарыяльная капліца ў памяць аб воінах, якія загінулі ў Крупчыцкай бітве 1794 года.
Мемарыяльная капліца была адкрыта 23 верасня 2004 года. Яна ўзведзена як напамін аб воінах, якія загінулі ў вёсцы Чыжэўшчына ў 1794 годзе падчас Крупчыцкай бітвы - бітвы рускага атрада з польскімі паўстанцамі падчас паўстання Касцюшкі.
