Гісторыя развіцця
Упершыню ў пісьмовых крыніцах Расоны згадваюцца ў 1552 г. у дакуменце «Полацкай рэвізіі». Аднак, дадзеныя археалагічных раскопак, якія праводзіліся ў гэтых месцах, кажуць пра тое, што людзі жылі на месцы будучага пасёлка яшчэ ў X-XII стагоддзях. У XVI ст. Расоны ўваходзілі ў склад Вялікага княства Літоўскага. У выніку Першага падзелу Рэчы Паспалітай пасёлак увайшоў у склад Расійскай імперыі.
З 1919 па 1924 гг. Расоны знаходзіліся ў складзе РСФСР, а пасля - у складзе БССР. Таксама з 1924 г. пасёлак з'яўляецца раённым цэнтрам. У перыяд Вялікай Айчыннай вайны Расоны былі акупаваны нямецка-фашысцкімі захопнікамі з 15 ліпеня 1941 г. па 12 ліпеня 1944 г. У перыяд з лета па студзень 1942 г. пасёлку было арганізавана габрэйскае гета, у якім за паўгода фашыстамі было знішчана каля 500 чалавек .
У пасляваенны перыяд Расоны некаторы час (з 1962 па 1965 гг.) уваходзілі ў склад Полацкага раёна, пасля чаго пасёлак зноў стаў раённым цэнтрам.
Турыстычны патэнцыял
Расоны - самы паўночны раённы цэнтр Беларусі. У гарадскім пасёлку цікавасць уяўляе сядзібны дом пачатку ХХ стагоддзя, пабудаваны з цэглы. Мудрагелісты фасад дома упрыгожаны ступеністымі шчытамі, аркартурными паясамі, аконнымі праёмамі з ліштвамі.
У перыяд Вялікай Айчыннай вайны ў Расонскім раёне дзейнічалі буйны партызанскія атрады, якія аказваюць люты супраціў ворагу. У выніку аб'яднання атрадаў беларусаў, рускіх, латышоў і літоўцаў быў створаны Брацкі партызанскі край, якому прысвечаны Расонскі музей баявой садружнасці. Музей з'яўляецца цэнтрам ваенна-патрыятычнага і інтэрнацыянальнага выхавання моладзі. Супрацоўнікамі ўстановы праводзяцца экскурсіі як у самім музеі, так і па месцах баёў савецкіх воінаў і партызан. Асобная зала музея прысвечана вядомаму партыйнаму і дзяржаўнаму дзеячу, Герою Савецкага Саюза, Герою Сацыялістычнай Працы П.М. Машэраву - ураджэнцу гэтых месцаў.
Сёння Расоны - гэта невялікі, але цікавы гарадскі пасёлак на самай поўначы Беларусі, які можна наведаць па дарозе ў Віцебск ці Полацк.
