Гісторыя развіцця
Упершыню Пухавічы згадваюцца ў XVI ст. як вёска ў прыватным валоданні ў складзе Мінскага павета Вялікага княства Літоўскага. Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. Пухаўшчына ўвайшла ў склад Расійскай імперыі. З канца XVIII ст. Пухавічы знаходзіліся ў валоданні Сулістроўскіх, пазней маёнтак не раз мяняў гаспадароў - уладальнікамі былі Фрыбесы, Эсткі, Вальковічы. У 1863 г. у Пухавічах адкрылася народнае вучылішча, а да 1886 г. у мястэчку ўжо было 73 двары, царква, 3 сінагогі, народная вучэльня, 2 бровары, 26 крам, праводзіліся 4 рэгулярныя кірмашы. У маёнтку Пухавічы працавалі паравы і вадзяны млыны, а на рэках Свіслач і Цітаўка функцыянавала паромная пераправа. Да канца XIX ст. большую частку насельніцтва складалі яўрэі.
1 студзеня 1919 г. Пухавічы ўвайшлі ў склад БССР, дзе 17 чэрвеня 1924 г. сталі цэнтрам Пухавіцкага раёна. У 1925 г. было прынята рашэнне пра перанос цэнтра раёна з Пухавічаў у мястэчка Мар'іна Горка, пры гэтым раён захаваў сваю ранейшую назву. У 1939 г. у Мар'інай Горцы было створано ваеннае пяхотнае вучылішча, а ў вёсцы Пухавічы — ваенная лётная школа. 27 верасня 1938 г. статус селішча панізілі да вёскі. Падчас Вялікай Айчыннай вайны з ліпеня 1941 па ліпень 1944 гг. Пухавічы знаходзіліся пад нямецкай акупацыяй. У 2000-е гады Пухавічы атрымалі афіцыйны статус аграгарадка.
Турыстычны патэнцыял
Пухавічы не адрозніваюцца багатай гістарычнай і архітэктурнай спадчынай, але ўсё ж існуючыя славутасці могуць зацікавіць пэўны круг асоб. Гістарычная царква Раства Багародзіцы, якая была пабудавана ў 1874 г., у 50-60-ых гадах XX ст. была разабрана савецкімі ўладамі і перабудавана пад клуб. У другой палове XX ст. рашэннем раённага выканаўчага камітэта ў будынку клуба аднавілі былы храм. Таксама ў Пухавічах захаваліся дом святара пачатку XX ст. і яўрэйскія могілкі.
