Буда-Кашалева

Першыя згадкі пра сяло Кашалёва адносяцца да XVI стагоддзя, у той час вёска знаходзілася ў Гомельскім старастве Вялікага Княства Літоўскага. Датай заснавання Буда-Кашалёва прынята лічыць 1824 год, менавіта тады ўпершыню згадваецца вёска Буда, з якой вядзе сваю гісторыю сучасны горад. Моцным штуршком да развіцця вёскі стала правядзенне ў 1873 годзе Лібава-Роменскай чыгункі. У 1877 годзе адкрылася чыгуначная станцыя Буда-Кашалёва. У 1888 годзе тут было заснавана прадпрыемства па вырабу драўляных дэталяў ткацкіх станкоў.

1 студзеня 1919 года Буда-Кашалёва ўвайшло ў склад БССР, аднак 16 студзеня, разам з іншымі тэрыторыямі Ўсходняй Беларусі, перайшло ўжо ў склад РСФСР. 3 сакавіка 1924 года Буда-Кашалёва вярнулі ў склад БССР, дзе ў 1938 годзе населены пункт атрымаў афіцыйны статус пасёлка гарадскога тыпу. Падчас Вялікай Айчыннай вайны з 15 жніўня 1941 да 27 лістапада 1943 года Буда-Кашалёва знаходзілася пад нямецкай акупацыяй. 31 снежня 1971 года Буда-Кашалёва атрымала афіцыйны статус горада.

З-за сваёй адносна кароткай гісторыі, Буда-Кашалёва не можа пахваліцца наяўнасцю гістарычных славутасцей і помнікаў архітэктуры. Помнікі Буда-Кашалёва галоўным чынам прадстаўлены ваеннымі мемарыяламі і абеліскамі, сярод якіх можна адзначыць помнік В.П.Дразду і П.Я. Галавачову , брацкую магілу ў Буда-Кашалёва, у якой пахавана 253 салдата, якія загінулі ў гады Вялікай Айчыннай вайны, помнік ваярам-інтэрнацыяналістам.

Галоўным храмам горада з'яўляецца Свята-Нікалаеўская царква, якая была асветлена ў 1994 годзе.

У маляўнічай галерэі ім. Я.Я. Маісеенка сабраны карціны народнага мастака СССР Я.Я. Маісеенка.

У цэнтры Буда-Кашалёўскага раёна знаходзіцца створаны ў 1988 годзе Буда-Кашалёўскі біялагічны заказнік. Заказнік быў створаны для захавання рэшткавых фрагментаў каштоўных дубраў з рэдкімі відамі раслін, занесеных у Чырвоную кнігу Рэспублікі Беларусь, якія маюць вялікае навуковае, культурнае і эстэтычнае значэнне. Сярод прыродных славутасцей тут можна знайсці два шматвекавых дуба ўзростам ад 240 да 320 гадоў.