Праект царквы, набыты графам Чапскім за дзве тысячы рублёў срэбрам, належыць архітэктару двара Яго Імператарскай Вялікасці Канстанціну Тону, больш вядомага як стваральніка храма Хрыста Збавіцеля ў Маскве.
Шэсць гадоў ўзводзілася царква і 15(28) жніўня 1858 года на свята Успення Найсвяцейшай Багародзіцы яна была асвечана Архіепіскапам Мінскай Епархіі Міхаілам Галубовічам. За будаўніцтва гэтага храма Гасударом Імператарам Аляксандрам II Эмерыку Чапскаму была аб'яўлена «... найвышэйшая падзяка».
Існуе цікавае паданне, якое распавядае пра тое, што яшчэ ў XIX стагоддзі ў Свята-Нікольскую царкву можна было трапіць па падземным ходзе, які праходзіў пад возерам, чым, па ўспаміну летапісцаў, падчас асвячэння царквы і скарыстаўся граф Эмерык Чапскі. Прайшоўшы па падземным калідоры, які цяпер напалову затоплены, ён раптам для ўсіх з'явіўся ў храме. Пасля набажэнства граф ахвяраваў прыходу салідную суму, не забыўшыся надзяліць грашыма сялян. Тым самым ён стараўся ўмацаваць адносіны з мясцовым праваслаўным насельніцтвам, якія пражываюць на тэрыторыі яго шырокага маёнтка.
У сярэдзіне XX стагоддзя царкву ўзарвалі. З 2007 года вядуцца работы па аднаўленню Станькаўскай Свята-Мікалаеўскай царквы.
