Гісторыя будаўніцтва ахацінага доміка
Асабняк у Гомелі быў пабудаваны ў 1820 годзе па заказе Мікалая Румянцава і па праекце архітэктара Івана Дзячкова. Ён размешчаны ў канцы сучаснай вуліцы Пушкіна. Нягледзячы на назву, будынак не выкарыстоўваўся для палявання – Румянцавы не былі яго прыхільнікамі.
Архітэктурныя асаблівасці
Паляўніны домік уяўляе сабой прастакутны аднапавярховы драўляны будынак, абліцаваны цэглай і атынкаваны. Галоўны фасад дома скіраваны да горада. У яго цэнтры размешчаны 6-калонны порцік дарыйскага ордэра з тэрасай, а крайнія калоны здвоеныя. Гэта падкрэслівае сярэднюю частку будынка, дзе знаходзіцца ўваход. Над порцікам узвышаецца другі паверх у выглядзе мезаніна з балконам, аформленым вялікай паўцыркульнай аркай са скульптурнымі ўстаўкамі. Побач усталяваны бюст А.С. Пушкіна.
Змена ўласнікаў і гістарычныя падзеі
Пасля смерці графа Румянцава яго маёмасць не мела прамых спадчыннікаў, і бліжэй да сярэдзіны XIX стагоддзя будынак перайшоў ва ўласнасць дваран Крушэўскіх. Яны жылі тут да 1917 года. У савецкі час у будынку размясцілася першая ў Гомелі радыёстанцыя, затым тут працавала Надзвычайная камісія і іншыя дзяржаўныя ўстановы.
Паляўніны домік – музей гісторыі Гомеля
З лютага 2009 года ахаціны домік атрымаў статус самастойнага музея. У яго сценах адноўлены інтэр'еры дваранскага асабняка, праводзяцца часовыя і пастаянныя выставы. У музеі 7 экспазіцыйных залаў, уключаючы малую гасціную, кабінет і сталовую. Тут можна ўбачыць сапраўдныя прадметы побыту часоў Румянцавых: калекцыі старадаўніх гадзіннікаў, люстэркаў, карцін, мэблі і дэкаратыўных элементаў, якія належалі князям.
