Лаўрышаўскае Успенская царква
Лаўрышаўская Ўспенская царква змесцавана ў в. Лаўрышава, Навагрудскага раёна, Гарадзенскай вобласці, Рэспублікі Беларусь.
Гэта царква знаходзіцца каля аднаго з найстаражытных манастыроў Беларусі - Лаўрышаўскім мужчынскім манастыром. Гэты манастыр быў заснаваны ў лукавіне на левым беразе ракі Нёман, блізка ад горада Наваградка, у падножжа высокай гары ў 1225 годзе сынам літоўскага князя Тройната, Елісеем. Юнак займаў высокую пасаду пры двары князя Міндоўга, але неўзабаве пакінуў двор, прыняў Святое Хрышчэнне насуперак волі бацькі, пастрыгся ў манаства і пад Наваградкам заснаваў сабе манастыр.
У 1530 годзе манастыр быў разрабаваны і сцёрты з твару зямлі, а ўсе манахі загінулі. Апошні раз манастырскі комплекс быў адбудаваны ў 1775-1780 гадах. Ён складаўся з драўляных пабудоў: жылога корпуса, Царквы і званіцы, а таксама з невялікай каменнай пабудовы, дзе знаходзіліся бібліятэка і склад.
У 1798 годзе на манастырскія сродкі была пабудавана прыходская Ўспенская Царква.
Па звестках з іншых крыніц, гэты храм быў пабудаваны ў 1756, 1768 ці 1798 гг.
У 1836 г. манастыр быў скасаваны,а Ўспенская царква накіравана ў прыходскую ўніяцкую.
З 1839 г. Лаўрышаўская Ўспенская прыходская царква стала праваслаўнай.