Сядзіба Карчэўскіх

Сядзіба Карчэўскіх вядомая яшчэ з пачатку XVI стагоддзя. На працягу стагоддзяў сядзіба часта мяняла уладальнікаў. Сядзібны дом быў пабудаваны ў 1828 годзе Юзэфам Карчэўскiм. Па плане гаспадара ўвесь двор павінен быў мець форму кароткай падковы. Але цалкам план не атрымалася ўвасобіць у рэальнасць. Быў пабудаваны толькі галоўны прастакутны корпус і частка правага крыла.

Сядзіба атрымалася даволі не тыповай для таго часу. Будынак стаіць на высокім каменным падмурку. На першым паверсе размяшчаліся: пякарня, сыраварня і падвалы, якія выкарыстоўваліся ў гаспадарчых мэтах. Галоўны ўваход знаходзіўся ў паўднёвым тарцы і вёў на другі жылы паверх, яго ўпрыгожваў драўляны порцік на чатырох драўляных пілонах, увянчаных трохкутным франтонам з паўкруглым акном. Справа ад уваходу размяшчалася надпіс - 1828 год.

Другі паверх быў зроблены з дрэва. Там было дзесяць вялікіх пакояў у выглядзе анфілад і некалькі маленькіх. Сярэдзіну дома займалі два салоны: адзін з усходняга боку, другі з заходняга. Да іх з поўначы прылягалі кабінет і сталовая.

У Бянюнах размяшчалася калекцыя карцін і фамільных рэліквій. Юзэф Карчэўскі сабраў каштоўную бібліятэку, якая складалася больш чым з 3000 тамоў, дакументаў і манускрыптаў, датаваных XVI ст., былі дакументы і кнігі на лацінскай, французскай і нямецкай мовах па заканадаўстве, гісторыі і літаратуры. Многія кнігі былі з подпісам Юзэфа Карчэўскага. У 1939 г. бібліятэка была канфіскавана і вывезена савецкай уладай.

Парку ў Бянюнах не было. Маёнтак размяшчаўся на чатырох тэрасах. З паўночнага боку, на самай верхняй тэрасе знаходзіліся сад з кветкамі і агарод. На другой тэрасе размясціўся шляхецкі дом, акружаны кветнікамі і газонамі. На тэрасе, якая размясцілася за сядзібным домам, таксама раслі кветкі. На самой ніжняй тэрасе была сажалка з рыбай. Да сядзібы вяла алея, абсаджаная ліпамі і таполямі.

Пасля Другой Сусветнай вайны сядзіба была пераабсталяваная пад сярэднюю школу, якая зачынілася ў 90х гадах.