Гераічны ўчынак на бульбяным полі
Яго жыццё абарвалася 10 верасня 1977 года на бульбяным полі падчас уборкі ўраджаю. Подзвігам назвалі людзі ўчынак, здзейснены Міхаілам. Вучні Аршанскага індустрыяльна-педагагічнага вучылішча, у тым ліку і Міхаіл, працавалі на ўборцы бульбы ў калгасе «Прагрэс» Дубровенскага раёна.
Цана выратаванай жыцця
Пабачыўшы артылерыйскі снарад, які рухаўся па транспарцёры разам з клубнямі, Міша першым схапіў яго і асцярожна панёс праз поле да яра. Дайсці да яго ён не паспеў усяго некалькі метраў. Смертаносная знаходка выбухнула ў руках хлопца.
Высокая ўзнагарода за мужнасць
За мужнасць і самаахвярнасць Прэзідыум Вярхоўнага Савета СССР пасмяротна ўзнагародзіў адважнага камсамольца ордэнам Чырвонай Зоркі. Імя Міхаіла Мароза было занесена ў Кнігу Гонару ЦК ВЛКСМ і Кнігу Гонару ЦК ЛКСМ Беларусі. У яго камсамольскім білеце засталася запіс: «Вынес з поля баявы снарад, адвёў ад людзей бяду цаной уласнага жыцця».
Подзвіг, пра які ведаў увесь Савецкі Саюз
Пра подзвіг Міхаіла Мароза тады ведала ўся краіна. Кожны з нас суадносіў сваё жыццё, свае ўчынкі з подзвігам земляка і марыў быць годным грамадзянінам сваёй краіны.
Памяць, што захоўвае подзвіг героя
Сотнямі ішлі лісты бацькам Мішы ў вёску Беражцы Жыткавіцкага раёна ад незнаёмых людзей са словамі падзякі за сына. У памяць пра яго былі напісаны вершы, паэмы, кнігі, карціны. У Хільчыцкай школе і Аршанскім педагагічным вучылішчы, дзе вучыўся Міша, былі створаны музеі, куды імкнуліся трапіць камсамольцы з розных куткоў краіны. Поле, на якім юнак здзейсніў свой подзвіг, атрымала назву «Мішына поле». У радыёэфіры часта гучала песня «Бульбяное поле» (сл. Е. Далматаўскага, муз. Е. Калманаўскага). Кожны лічыў сваім абавязкам прыняць удзел у стварэнні фонду для ўзвядзення помніка Міхаілу Марозу ў горадзе Жыткавічы.
