Сучасны ансамбль манастыра склаўся ў XVII-XVIII стагоддзі. Былі пабудаваны Свята-Успенскі сабор, Свята-Яўленская і Свята-Крыжаўзвіжанская царквы, званіца, семінарыя, гаспадарчыя пабудовы, пасаджаны сад, комплекс абнесены каменнай сцяной. У архітэктуры ансамбля манастыра спалучаюцца рысы барока, ракако, класіцызму.
Сваім узнікненнем Успенскі манастыр абавязаны цудоўнай з”яве іконы Прасвятой Багародзіцы. Увесну 1494 года юныя пастухі, якiя пасвiлi статка баярына, зайшлі далёка ў лес і там, сярод густых галін дзікай грушы ўбачылі цудоўнае ззянне, які ішоў ад маленькай абразы. Яны з глыбокай павагай знялі вобраз з дрэва і аднеслі яго ў дом гаспадара Солтана, распавёўшы яму аб незвычайных абставінах дзіўнай знаходкі. Баярын ж не звярнуў асаблівай увагі на аповяд пастухоў і безуважна паклаў здабытую абраз у куфар. Толькі ўвечары, прымаючы гасцей, ён распавёў ім аб знаходцы пастухоў і захацеў паказаць абраз. Але, адкрыўшы куфэрак, ён яе не знайшоў. На наступны дзень пастухі прыйшлі на ранейшае месца і зноў ўбачылі на грушы тую ж абраз у ззянні. Як і напярэдадні, яны аднеслі яе баярыну, які, зразумеўшы цуд Божае, з глыбокай павагай прыняў святыню і адразу наведаў месца яе з”явы. Памаліўшыся, ён даў зарок Богу пабудаваць у Жыровічах на месцы з”явы ладу храм у гонар Найсвяцейшай Багародзіцы.
Пасля пад шаты цудатворны абраз Маці Божай сталі сцякацца людзі, якія шукаюць манаскага жыцця і ў Жыровічах ўтварыўся манастыр.
