Слуцкая брама - арыгінальны помнік архітэктуры барока XVII ст. Брама разам з землянымі валамі, якія прымыкалі да яе злева і справа, уваходзіла ў сістэму гарадскіх умацаванняў, абараняючы ўезд у горад з боку Слуцкага гасцінца. Гэта адзіная брама, якая захавалася да нашага часу і вяла ў горад Нясвіж.
Брама мае два ярусы. Ніжні прарэзаны ўязной аркай даўжынёй крыху больш за дзесяць метраў. Ён зачыняўся масіўнымі варотамі. На першым паверсе размяшчаліся памяшканні для варты і мытні. На муры да гэтага часу захавалася дошка з тэкстам аб выплаце брамнага падатку. Ніжні ярус выглядае суровым і строгім, што падкрэсліваецца магутнымі кантрфорсамі - так называюцца вертыкальныя выступы.
Другі ярус адрозніваецца лёгкасцю архітэктурных формаў. На другім паверсе, за каляровым шклом, знаходзілася капліца - малельня. У ёй была ікона Божай Маці. Сюды, як звычайна, заходзілі пакланіцца абразу, перш чым увайсці ў горад. На сцяне капліцы надпіс: «Дай мір, абарані нас».
Масіўнасць, вузкія вокны робяць браму падобнай на мініятурную крэпасць, якой яна і з'яўлялася. Вядомы выпадак, калі горад быў узяты, а варта брамы не здалася.
Слуцкая брама прызнана помнікам міжнароднага значэння.
