Лінія Сталіна - гэта ланцуг абарончых умацаванняў уздоўж дзяржаўнай мяжы СССР ад Карэльскага пярэсмыка да берагоў Чорнага мора. Будавалася лінія абароны з 1928 г. да восені 1939 г. Дадзеная сістэма ўмацаванняў атрымала неафіцыйную назву ”Лінія Сталіна”, па аналогіі з ”Лініяй Мажына”, ”Лініяй Монэргейма” і г.д. Яна складалася з 23 умацаваных раёнаў, якія ўключалі ў сябе больш 4000 доўгачасовых агнявых кропак (дотаў). Гэта быў магутны жалезабетонны заслон даўжынёй 1200 км. Чатыры укрэпраёна – Полацкі, Мінскі, Слуцкі, Мазырскі – знаходзіліся на тэрыторыі Беларусі. Гэта 966 доўгачасовых агнявых збудаванняў. Укрэпраён меў магчымасць стварэння бесперапыннага артылерыйскага і кулямётнага агню перад фронтам і на флангах.
Гісторыка-культурны комплекс ”Лінія Сталіна” ўяўляе сабою ваенна-гістарычны музей пад адкрытым небам. Гістарычную аснову музея складаюць Доты Мінскага укрэпраёна. У музеі ўзноўлены і абсталяваны ротны ўчастак укрепрайона. Ваенныя інжынеры аднавілі два кулямётных Дота, артылерыйскі полукапонир, камандна-наглядальны пункт. Па даваенных чарцяжах узноўлена інжынернае абсталяванне мясцовасці. У экспазіцыі ёсць усе выгляды акопаў, траншэй і процітанкавых равоў розных профіляў, пазіцыі для стралковых аддзяленняў, бліндажы для хованкі асабовага склада, акопы для прылад, надаўбні – драўляныя, бетонныя, металічныя, драцяныя загароды розных тыпаў. У ваенна-гістарычным музеі сабрана найболей поўная ў Беларусі экспазіцыя ўсёй, якая стаяла на ўзбраенні ў розныя гады, пачынальна з часоў вайны, ваеннай тэхнікі, артылерыі, танкаў, авіяцыі, стралковай зброі. У музеі сабрана ўнікальная экспазіцыя расійскіх, польскіх і нямецкіх бронекалпакоў, якія захаваліся яшчэ з першай сусветнай вайны.
