Музей Беларускага Палесся

Дзяржаўная ўстанова Музей Беларускага Палесся заснаваны ў 1924 годзе, створаны краязнаўчым таварыствам і адкрыты для наведвальнікаў у ліпені 1926 г. У 1939 г. музей быў абласным і гісторыка-краязнаўчым. У 1954 г. стаў называцца Пінскі краязнаўчы музей. У кастрычніку 1978 г. на базе музея, які існаваў, быў створаны Беларускі дзяржаўны музей сацыялістычнага пераўтварэння Палесся. З 1990 г. музей называецца Музей Беларускага Палесся. Размяшчаецца ён у гістарычным будынку Езуіцкага калегіума, помніку архітэктуры XVII ст. у стылю барока і рэнесансу. У той час Пінскі калегіюм з'яўляўся адным з самых вялікіх. Гэта навучальная ўстанова, у якой да канца XVII ст. навучалася каля 700 юнакоў з усёй Рэчы Паспалітай. У калегіўме знаходзілася найбагацейшая бібліятэка, пры ім дзейнічалі друкарня і па некаторых звестках першая ў Беларусі аптэка.

Плошча экспазіцыйных памяшканняў музея складае 1 360 кв.м, агульная колькасць музейных прадметаў 78.712, з іх асноўнага фонду 63.105, навукова-дапаможнага 15.607. Музей мае 6 экспазіцыйных залаў, якія дэманструюць рамёствы і промыслы Палесся, гарадскія побыт пінчукоў першай паловы XX ст., якія апавядаюць пра падзеі Вялікай Айчыннай вайны, гісторыі Піншчыны, прыроды роднага краю.

Навуковыя супрацоўнікі музея даследуюць гісторыю і этнаграфію Пінскага Палесся. Гэта цікавы рэгіён, дзе і сёння знаходзяцца экспанаты: старыя фатаграфіі, прадметы побыту, дакументы, этнаграфічныя рэчы. У музеі працуе кіёск па продажы друкаванай прадукцыі па гісторыі і краязнаўству (буклеты, карты, каталогі, паштоўкі).