19 Верасня 1883 мясцовы памешчык Зянон Ленскі звярнуўся ў лідскае кіраванне павета за дазволам узвесці на лясной дачы Заенчыцы шкляны завод. Аднак пад будаўніцтва яму выдзелілі тэрыторыю ў лесе ля Старой гуты. І праз два гады на заводзе было наладжана вытворчасць піўных бутэлек, а агульны гадавы прыбытак прадпрыемства склаў каля 2 000 рублёў.
У 1887 годзе Зянон Ленскі здаў сваю Гуту ў арэнду інжынеру Дзядзькоўскага шклозавода Вільгельму Краеўскаму і кіраўніку мастацкай майстэрні Юліусу Столе. Яны пашырылі вытворчасць. Паступова на заводзе з”явіліся 10-ці моцны локамабiль, сталі выпускаць лямпавае шкло, аптэкарскі і гаспадарчы посуд, а таксама пачалі вырабляць крышталь. Неўзабаве сюды прыехалі працаваць кваліфікаваныя майстры з Польшчы, была перабудавана печ, устаноўлены ручной прэс для вытворчасці шклянак і запушчана шлiфоўня.
У 1895 годзе ў 4 км ад Старой гуты з”явілася Новая гута, абсталяваная больш сучасным абсталяваннем. Паступова вытворчасць пашыралася, закупляліся новыя печы, павялічваўся асартымент прадукцыі. Тут пачалі выпускаць: сталовыя сервізы, чаркі, куфлі, фужэры, кубкі і сподкі, збаны, вазы, шклянкі, цукарніцы, сальніцы, масленкі, гарчычніцы, талеркі, падсвечнікі, туалетныя флаконы - усяго каля 1828 узораў вырабаў. Для таго, каб прадаваць тавар па ўсёй краіне, у 1909 годзе да заводу «Нёман» была пракладзена завадская вузкакалейнай жалезная дарога.
Падчас Першай і Другой сусветных войнаў завод моцна пацярпеў, аднак быў адноўлены.
Сёння шклозавод завод «Нёман» выпускае больш за 600 узораў прадукцыі, для вытворчасці якой выкарыстоўваюцца найноўшыя тэхналогіі і матэрыялы. Вырабы са шкла, створаныя ў Беларусі, экспартуюцца ў розныя краіны свету: у Расію, Германію, Галандыю, Бельгію, Балгарыю, Грэцыю, Італію, Францыю, ЗША, Канаду, Казахстан, а таксама ў іншыя краіны як блізкага, так і далёкага замежжа.
