Напачатку XIX стагоддзя ў Старабарысаве князем Міхаілам Еранімам Радзівілам была выбудавана цэнтральная сядзіба. У вайну 1812 года ў сядзібе спыняўся Напалеон I Банапарт. Французскі вайскавод начаваў у хаце галоўнага кіравальнага барона Карсака, а апартаменты панскай хаты заняў імператарскі штаб са світай. У 1831 году маёнтак успадкаваў Лявон Радзівіла. Пасля крымскай кампаніі 1853—1856 гадоў Лявон Радзівіл, атрымаўшы званне генерал-лейтэнанта, прадае маёнтак царскай сям”і — вялікім князям Раманавым - Мікалаю і Пятру Мікалаевічам.
Пазней маёнтак быў прададзена ў казну, а з казны ў 1899 году выкуплена найяснейшай Аляксандрай Фёдараўнай і даручана эканому Д. П. Мяшчэрынаву. Ён адрэстаўраваў разбураны драўляны будынак хаты начлегі Напалеона часоў вайны 1812 года як гістарычны помнік. Драўляная пабудова захавала сваю былую планоўку — 12 пакояў, сенцы. У 1899—1900 гадах да хаты была прыбудавана шатровая царква, быў збудаваны каменны палац, да якога праклалі шосы і правялі тэлефон. Напачатку II сусветныя войны ў гэтай хаце знаходзіўся штаб групы войскаў «Цэнтр». Менавіта ў ім 4 жніўня 1941 года праходзіла нарада нямецкага камандавання, на якім вырашалася пытанне: ісці на Маскву ці на Кіеў (быў абраны Кіеўскі кірунак). На гэтай нарадзе прысутнічаў і Адольф Гітлер.