У 1972 годзе да 90-гадавога юбілея з дня нараджэння Янкі Купалы ўрад Беларусі прыняў рашэнне аб стварэнні ў Вязынцы літаратурна-мемарыяльнага запаведніка пісьменніка. Да гэтага часу ў радавой вёсцы беларускага паэта знаходзіўся толькі філіял музея, размешчанага ў Мінску. Аўтарамі праекта запаведніка сталі беларускія архітэктары С. Мусiнскi, А. Каджар і А. Канаваленка. Пры стварэнні праекта яны пастараліся захаваць натуральны ландшафт Вязынкi з яе архітэктурнай планіроўкай, дрэвамі і вадаёмам. Для гэтага архітэктары вывучалі матэрыялы архіваў, розныя звесткі з бібліятэк, газет і часопісаў, а таксама ўспаміны мясцовых жыхароў Вязынкi.
Плошча запаведніка Янкі Купалы складае каля 13 га. З захаду яго мяжой служыць чыгунка, а з усходу - канал, які злучае раку Свіслач з галоўным прытокам Нёмана - Віліяй. Дом, дзе калісьці жыў Янка Купала, сёння выглядае так жа, як і ў XIX стагоддзі. У ім знаходзяцца двое сенцаў і два жылых пакоя. Сям”я Луцэвічаў жыла ў левай палове хаты. У правай частцы жыў дзядзька пісьменніка. Сёння там размяшчаецца літаратурная экспазіцыя музея. Побач з домам растуць дрэвы, пасаджаныя жонкай Янкі Купалы сумесна з беларускімі пісьменнікамі і прыхільнікамі творчасці пісьменніка.
У 1948 годзе на доме беларускага песняра была ўсталявана памятная шыльда. А пазней на цэнтральнай алеі запаведніка «Вязынка» з”явіўся бронзавы бюст Янкі Купалы, створаны вядомым беларускім скульптарам Заірам Азгурам.