Карл Барамеуш - адзін з бачных дзеячаў каталіцкай царквы часоў контррэфармацыі,
пасля кананізаваны.
Да канца XVIII стагоддзя дзейнасць ксяндзоў-камуністаў паступова прыходзіць у
заняпад, а ў 1836 годзе іх знаходжанне ў Пінску спыняецца са смерцю апошняга
ксяндза Ісідара Кантонавіча.
Доўгі час касцёл у Пінску знаходзіўся ў запусценні. Аднак, ужо ў 1860 годзе
праводзіцца збор добраахвотных ахвяраванняў на яго рамонт. Неўзабаве касцёл быў
зноў асвечаны, але ўжо пад назвай Святой Тройцы. У 1912 годзе ён разам з усім
сваім маёмасцю далучаецца да касцёла Успення Дзевы Марыі.
Пошук
Пінскі касцёл Карла Барамевуша
ЗНАКАВЫЯ МЕСЦЫ
Апісанне
І цяпер, ідучы па вуліцы Кірава, нельга не спыніць увагі на гэтым храме.
Таўшчэзныя сцены, амаль абаронная вежа, мноства падземных хадоў намякаюць на
абарончыя функцыі духоўнай установы.
Першапачаткова касцёл быў узведзены з дрэва у 1695 годзе для аб”яднання свецкіх
ксяндзоў, якія прыбылі сюды з Італіі.
Ва ўсім Вялікім княстве Літоўскім толькі ў Пінску мелася аб”яднанне ксяндзоў
барталамітаў. У Польшчы яны з”явіліся у 1683 годзе і заснавалі свае рэзідэнцыі ў
Венграве, Любліне, Сандамір, Кольцах. Назва ж ”камуністы” адбываецца ад назвы
ордэна - ”ксяндзы свецкія, якія жывуць у камуне”. Ксяндзы-камуністы займаліся
навучаннем і выхаваннем моладзі, для чаго ўтрымлівалі семінарыі і школы. У 1770 годзе на месцы былога драўлянага касцёла члены ордэна пачалі будаўніцтва
каменнага. Праца была завершана ў асноўным да 1782, але асвятленне яго пад
назвай Святога Карла Баромеуша адбылася толькі ў 1784 годзе.
На мапе
Адрас
Рэспубліка Беларусь, Брэсцкая вобл., г. Пінск, вул. Кірава, 36
Каардынаты
Жадаеце ўсталяваць PWA