Экскурсія Гомель - Ветка - Мозырь - Юравічы (2 дні)

Гомельскі Чыгуначны вакзал сустракае гасцей горада святочным знешнім абліччам і вытанчанымі інтэр'ерамі. Толькі пераступіўшы яго парог, Вы забудзецеся пра стомленасць і клопаты – Вы апынецеся ў пышных пакоях палаца. Будынак Чыгуначнага вакзала Гомеля знайшоў сваё месца ў Дзяржаўным спісе гісторыка-культурных каштоўнасцяў Рэспублікі Беларусь у 2003 годзе. Будзе цікава даведацца і пра жыццё чыгуначнікаў Гомеля – бо гэта асобная частка ў гісторыі горада, насычаная падзеямі і цікаўнымі фактамі.

Дом імя Парыжскай Камуны – першы шматпавярховы будынак у Гомелі і адзін з першых у Беларусі ў сваім родзе. Узведзены ён па праекце Станіслава Шабунеўскага – галоўнага архітэктара горада. Тутака ж быў выпушчаны першы пасажырскі ліфт у горадзе. У доме былі створаны ўсе ўмовы для працаўнікоў чыгункі: на першым паверсе месцаваліся страўня, бібліятэка-чытальня, дзіцячы сад, на астатніх – кватэры. Поруч з Домам-камунай пазней з'явілася і першая 9-павярховая пабудова.

Паводле легенды, Емяльян Пугачоў пасля вяртання з Турцыі прыязджаў за дапамогай у гомельскую стараверскую абшчыну і двойчы прыходзіў маліцца ў храм. Цяпер гэта гомельская царква, асвячоная ў гонар Прарока Іллі – самы стары захаваны стараверскі храм у Беларусі. Унікальны помнік беларускага драўлянага дойлідства быў збудаваны яшчэ ў канцы XVIII стагоддзя, а цяпер – гісторыка-культурная каштоўнасць рэспубліканскага значэння.

Яркае ўвасабленне архітэктурнага класіцызму – так званая паляўнічая хатка ў Гомелі. Часта яе завуць «хата-ампір» з-за незвычайнага дэкору фасадаў. Яна Была пабудавана на заказ Румянцава ў другой палове XIX стагоддзя і захавала сваё першапачатковае аблічча да нашых дзён. А ў ей захавалася ўнікальная калекцыя гадзіннікаў і некаторыя пакоі хаткі, што дазваляе прасякнуць атмасферай XIX стагоддзя, дакрануцца да гісторыі і зрабіць прыгожыя фота на памяць.

У другой палове XVIII стагоддзя імператрыца Кацярына II падарыла Гомель рускаму вайскаводу Румянцаву за заслугі перад бацькаўшчынай. Менавіта тады там, дзе срабрыцца Сож, пачалася гісторыя пышнага палаца, які захапляе жыхароў і гасцей горада дагэтуль. Ён быў пабудаваны па праекце таго ж архітэктара, што ўзвёў Казанскі сабор і Александра-Неўскую лаўру ў Санкт-Пецярбургу – І. Старова. У XIX стагоддзі палац выкупіў вядомы рускі вайскавод Паскевіч, які з трапятаннем ставячыся да яго, працягнуў будаванне комплексу. І на экскурсіі Вы наведаеце пышны архітэктурны і паркавы ансамбль, які ўвабраў у сябе лепшыя тэндэнцыі моды XVIII-XIX стагоддзяў і ўнікальныя калекцыі, а таксама ўбачыце велічны Петрапаўлаўскі Сабор, капліцу-пахавальню і адзін з лепшых паркаў Беларусі.

Кнігі з Крамлёўскіх сабораў з запісамі і каментарамі цароў, вядомых літаратараў і навукоўцаў; выданні друкаваных двароў Масквы, Львова, Гародні 15-16 стагоддзя; узоры мясцовай разьбы па дрэве; старажытныя і стараверскія абразы; археалагічныя знаходкі; службовыя малюнкі іканапісцаў; рытуальныя ручнікі і прадметы традыцыйнага веткаўскага адзення – больш 10000 унікальных экспанатаў, якім былі б рады многія музеі Беларусі і іншых краін, убачыце Вы ў адным з лепшых музей нацыянальнай культуры і традыцый. Ветка – дзіўны куток Беларускай зямлі на Гомельшчыне і жывуць у ім дзіўныя людзі. У 1978 годзе мясцовы жыхар Фядор Шкляроў, адкрыў Веткаўскі музей народнай творчасці на грунце ўласнай калекцыі, сёння ён носіць імя яго, а паслядоўнікі свята захоўваюць традыцыі заснавальніка.

У Мазыры размясціўся галоўны храм Тураўскай епархіі - Кафедральны сабор Святога Арханёла Міхаіла. У сярэдзіне XVIII стагоддзя збудаваны ён быў па ініцыятыве мозырскага маршалка Казіміра Аскерка, але тады - касцёл. За доўгую гісторыю сцены храма перанеслі нямала нягод - присутственные месцы і лякарня, турма НКУС, дзе было вынесена больш 2000 смяротных прысудаў. Цяпер сабор з'яўляецца рэзідэнцыяй біскупа Тураўскага і Мазырскага, а у крыпте яго размешчаны адзіны ў Беларусі музей палітычных рэпрэсій.

У вёсцы Юравічы ёсць старажытны храм - касцёл Нараджэння Найсвяцейшай Багародзіцы. Да барочнага касцёла прылягаюць карпусы Езуіцкага калегіума, у якіх цяпер дзейнічае мужчынскі праваслаўны кляштар. Каменная агароджа і вежы з байніцамі ахоўваюць супакой кляштара. А ў ім мірна жывуць манахі і захоўваецца абраз цудатворная Божай Маці Юравіцкай "Літасцівай". У гады ўсюдыіснага атэізму яна згінула без весткі, але пазней была знойдзена ў старым вясковым храме і вернутая ў родную мясціну.